Miss U

Nandyan ka na naman, tinutukso-tukso ang aking puso. Ilang ulit na ba, iniiwasan ka di na natuto. Darating kaya sa dami nyang ginagawa,may pag-asa pa kaya? hmmmmmppp!!! Bababoom! Shakss ala akong maisip na isulat! Mag-dadalawang buwan na akong ganito, di ko alam kung bakit, my brain is empty it needs to be filled! I needed space sabi ko sa sarili ko dati, (sinabi ko ba talaga?) nasobrahan yata ako sa pahinga kaya siguro natulog pati utak ko.

Well, sa mga oras na ito habang nagtatayp ako sa long lost blog ko eh dito ako sa opis, excuse me, sa bago kong opis..hmmm...describe ko sa inyo...dito ako sa pang-12 na palapag, malawak ang opisina,malawak na lamesa,kasama koý puro GM,tahimik,tunog lang ng orasan ang naririnig ko,puro bintana,kitang-kita ang kabuohan ng tanawin sa labas na puro konstraktura. Malamig, nakakabagot dahil wala akong ginagawa, wala ang amo kong hapon dahil mag-hapong nasa site at ang kasama nyaý mga kalahi nya ring hapon. Ako naman, eto kahapon pa nakatunga-nga,bagamat full access ako sa internet ay nakakabagot pa rin kaya tiyak kong maghapon na naman akong ganito,nagpapatay oras.....

Share nalang ako sa feelings ko ngayon, tungkol dun sa blog ni Drake..oo si Drake ( o ha starring ka sa blog ko!!) Sinabihan kasi ako ni ladyinadvance kagabi na nakabalik na nga si drake, so dahil excited ako kasi namiss namin sya eh agad-agad akong nagbasa ng blog nya,kikichismis sa bakasyon eklabooh nya..

Totoo, tinamaan ako sa kwento nya kidding aside, pigil ang luha ko kasi baka makita ako ng mga amo dito at pagkamalan akong lukaret, nakaka 2 weeks palang ako dito baka matyugi agad ako dahil sa kahibangan ko,kaya hikab-hikab nalang ako kunwari para di obyus. Bigla kong naalala nung umalis ako sa pinas,2007 ng inihatid ako ng mama ko at ng anak ko sa paliparan. Excited ako na malungkot,mixed emotion. Nalulungkot ako dahil iiwan ko yung mga mahal ko, excited din kasi sa wakas makakasama ko na ang asawa ko at may trabaho para sa akin dito. Di lahat kasi nakakapunta sa ibang bansa,kahit anong gawin na paraan eh di parin nangyayari na makapangibang-bansa. So go go go ang lola mo! Pero sa di inaasahang pangyayari, pumalo ang global crisis, so lahat ng benefits ng company namin eh tinanggal nila, samahan mo pa ng 3 hanggang 5 buwan na walang sahod, so nagkabaun-baon na sa utang...no chance na makauwi dahil di sapat ang pera,sa pamasahe palang hirap na...

Anyway,mabalik tayo, yun nga inggit ako dahil buti pa ang Drake nakauwi na, samantalang ako mag 3 taon na dito pa rin...Papasalamat naman din ako kasi nakawala na ako dun sa dati kong kompanya at may nagbukas ng bagong pag-asa para sa akin...so maybe this Dec. makauwi na din ako at makapagbakasyon..gusto ko din mayakap ang nanay at mga kapatid ko sobrang to da hayest lebel na miss ko na sila! Drake huwag kanang malungkot kasi anytime pwede mo sila mauwian, kami heto't nagsisimula palang umahon uli matapos ang napakalakas na unos sa buhay namin. Masaya ako para sayo! Masaya din ako dahil anu't-ano pa man....Babalik ka din at babalik ka din,babalik at babalik ka din! haay!! i'm looking forward to it!

Sa mama ko.... miss ko na ang humba mo! pero ok lang kahit tuyo lang ang ulam natin basta't makasama ko kayo ay ayos na! Mahal na mahal kita!