 |
google
|
"May ibang lungkot
Akong nakikita sa iyong mata
Di mo man sinasabi
May ibang galaw
Na di maipaliwanag ng isip ko
Kahit ano pang isipin....."
Bino, namiss kita... ang tagal din natin di nagkita simula ng.....uummm..kamusta
kana pala? Natapos mo na ba lakarin yung mga papers mo para sa Canada?
animo'y di makahinga sa kaba habang kausap ni Zen ang kasintahang halos siyam
na buwan hindi nila pagkikita.
Ok naman ako medyo naging subsob lang talaga sa trabaho, alam mo naman
na ako lang inaasahan sa pamilya. Yung sa Canada naman unti-unti ko na din
natatapos ang mga requirements, sana nga magtuloy-tuloy na 'to para at least
bawas din sa sakit ng ulo. Eh ikaw, ok ka lang ba? sabay yuko habang
nagtitipa sa kanyang telepono.
Hindi alam ni Zen kung paano
sasagutin ang tanong ng kasintahan, hindi nya alam kung magugustuhan ba nito
ang kanyang magiging sagot o kung makikinig ba ito. Isang simpleng tanong na
lalong nagpapasakit sa kanyang kalooban.
Siyam na buwan parang kailan
lang, sariwa pa ang mga sugat at pinipilit na maghilom, paano nga ba?
"Mga titig mo
Wala na ang tamis tulad noon
Di ka na gaya ng dati
Wala na ang lambing
Ng pagtawag mo sa pangalan ko
Di kita masisisi"
Zen ang dami ko na ngang problema sumasabay ka pa, hindi ka
nakakatulong! Ano ba talaga gusto mong gawin ko?! Lagi ka nalang ganyan
nasasakal na ako sayo! Galit na bulalas ni Bino.
So lumabas din ang totoo! Yun pala ang tingin mo, sinasakal kita?!
Palibhasa kasi hindi mo iniintindi yung nararamdaman ko, akala mo kasi puro
kadramahan lang ako! Bino, mahal na mahal kita ano pa ba gusto mong gawin ko
para paniwalaan mo yun? Natatakot lang akong mawala ka kung bakit ako nagiging ganito,
natatakot akong mag-isa. Pahagulgol na sagot ni Zen. Tila sasabog ang
kanyang dibdib sa tuwing magkakasagutan sila ng ganito ng kasintahan. Pilit
pinipigil ni Zen na pumatak ang kanyang mga luha ngunit sadyang kusa itong
dumadaloy.
Si Zen, isang babaeng nababalutan
ng takot, takot na idinulot sa kanya ng nakalipas, mga bangungot ng nakaraan na
tila hanggang ngayon hindi sya makawala. Simula ng pagkabata'y lagi lang siyang
naiiwang mag-isa o di kaya nama'y inihahabilin ng kanyang nanay kung kani-kaninong
kakilala para makagbantay sa tindahan ng kanyang tiyuhin sa palengke. Madaling
araw palang umaalis na ito at hating gabi na kung makauwi, madalas nakakatulog
nalang syang may mga luha sa kanyang mga mata sa kakahintay sa kanyang ina.
Lumaki din syang hindi
lubusang kilala ang kanyang ama, nasa sinapupunan pa lamang siya simula ng mag
ibang bansa ito sa Saudi.
Palipat-lipat ng lugar,
palipat-lipat ng tirahan, kung kani-kanino nakikisama, kung saan-saan
napapadpad. Maraming beses umibig ngunit laging bigo, sumubok makipaglaro para
lamang hindi mag-isa, subalit lagi pa din talunan.
Ngayon may bagong pag-ibig....
"Sawa ka na yata
May iba na bang nakita
Isa lang naman ang aking hiling....."
Bino, alam kong marami akong hinanakit sa buhay alam kong hanggang
ngayon nakatali pa rin ako sa nakalipas ko, tulungan mo ako..kailangan kita,
pero tila hindi na kita nararamdaman..kailangan mo pa ba ako? mahinang
bulong ni Zen sa kawalan habang patuloy itong lumuluha.
You're so near, yet so far....sana
nagkakamali lang ako.
Ok ka lang ba? muling tanong ni Bino.
"Tinatanong sa sarili
Nagkulang pa ba ako
Basta't ang alam ko ay
Ginawa kong lahat
Basta't para sayo
Pag ayaw mo na
Sabihin mo lang
Di ko matitiis na
Ikaw pang mahirapan
Kase, pag ayaw mo na
Ako nang lilisan
Di rin magtatagal
Pag ayaw mo na nga..."
(song lyrics by Yeng Constantino)
-END
.jpg)
