PARA!

Ako’y napapailing sa kahapon aking nagawa

Nalulong sa drogang inalay mo aking sinta

Ngunit nagising na at ako’y ngayo’y natatawa

Ang gaga ko palang talaga di ako makapaniwala.

Kanina lang kasama ka’t tayo’y masaya

Di ko alintana sa kabila ng lahat ikaw pala’y nakamaskara

Balot ng kasinungalingan matatamis mong salita

Hunghang ka, alam ko ang lahat hindi ako tanga.

Ah oo nga pala, ako pala’y  nagpakatanga

Isa ako sa mga nakihelera sa dyipney mong pampasada

Nakisakay sa nagsisiksikang ispasyo kasama ang iba

Para-para, bababa ako’t di na ako makahinga.

Paulit-ulit ngayo’y nagsawa na

Paulit-ulit ako di’y napapagod na

Unti-unti’y nakakatayo na sa aking pagkakadapa

Sayang lang minahal kita ngunit napapanahon ng iwanan ka.

Pagmasdan mo akong mabuti bago kita lisanin

Ito bang pagmumukhang ito ang kaya mo lang lokohin?

Hayop ka, bulag ka bang talaga?

Magbubuhat ng bangko, pero mga babae mo’y ang chachakang talaga.

Nagpapasalamat sayo ako’y tinulungan mo

Ngunit di yon dahilan upang sirain mo buong pagkatao ko

Durugin at pasakitan ng husto ang nag-iisang puso ko

Mahal kita…pero paalam…pakyu ka!