 |
Sobrang lungkot ko…
Bilang isang OFW ito ang ikinatatakot ko.. ang di mo
nasasaksihan ang mga kaganapan sa buhay ng mga pamilya mo, mga kamag-anak mo o
yung mga kaibigan mong naiwan sa atin.
Nakakalungkot lalo na kung abala ka sa trabaho tapos biglang
may mag memessage sayo….
Iyah nasagasaan yung inaanak mo kanina….wala na sya……
Iyah wala na si mama mo…
Iyah wala na si auntie mo…
Iyah yung auntie mong isa wala na din…
Iyah si lola mo wala na…
Iyah si tita mo wala na…
Iyah yung pinsan mo nagpakamatay….
Iyah yung family friend nyo wala na din…
Nakakapanghina….
Wala ka namang magawa…
Wala akong mahingahan dito sa opisina habang tinitipa ko
ito, parang dinudurog ang puso ko kapag
nakakatanggap ako ng mensaheng ganito…
Gustong sumabog ng puso ko….
Ilan na ba ang nawala simula ng mapunta ako dito sa ibang
ibayo?
Mahirap malayo dahil di natin alam ang takbo ng buhay at
ng mundo..
Maraming kaganapan na gusto mong naroon ka, baka sakaling
may magawa ka pero napaka imposible..
Reality….
Sa paglapag mo pabalik sa bayang sinilangan…kulang na
sila…
Tanging alaala nalamang ng nakalipas ang iyong babalikan….
12 comments:
wag na malungkot..... power hug na lang kita,,,
sabi ni Lord binigay nya raw sayo yang test na yan kasi alam nyang papasa ka..
BIG HUG. naiintindihan kita kasi ako nasa Pinas pa din pero nahohomesick pa din. Sabi nga ni Chiklets sa taas, kaya mo yan kaya binigay ni God sayo.
Awww... Isa ito sa mga rason kung bakit hangga't may nakukuha pa akong trabaho dito sa Pilipinas e mas pinipili ko pa ring manatili dito. Kahit na mas malaki ang kikitain sa ibang bansa. Siguro, magbabago lang ang pananaw kong ganito kapag kinailangan na talagang mangibang bansa. Sa ngayon, kontento muna ako dito. Kapiling yung mga mahal ko sa buhay.
Hays! Ako'y nalulungkot para sa'yo. Pero tatagan mo lang ang loob mo. Isipin mo na lang yung very reason kung bakit ka nangibang bansa. :)
nalungkot naman ako dito. just continue to be strong. hugs!
:(
syempre hindi ko masabing ok lang kase hindi naman ok. hindi ko masabing be strong dahil alam ko namang nakakawala ito ng lakas, nakaka-drain. lilipas din ito at makakauwi ka rin for good. para hindi ka na nanghihinayang sa mga oras na lumilipas kasama ang mga tunay na nagpapasaya sayo. andito lang ako.
so true, nung nagabroad din ako, 2 ang pumanaw at ung 2 na un, nakasamaan ko pa ng loob. hayy. hugzzz
sa mga ganitong pagkakataon luha lang ang karamay mo.
onteng tiis pa, sana dumating ang panahong makapagdecide na tayong lahat na bumalik sa lupang silangan na walang halong takot at pangamba, onteng-onte na lang, be strong iya in these trying times!
*huuggg* Godbless!
Ang hirap ngang talaga pag ganun.. Malayo ka sa pamilya mo, at pag merong mga ganitong pangyayari, wala kang pwedeng magawa.. kundi umiyak. :(
Naalala ko tuloy si Akoni..
be strong ate. *super tight*
Post a Comment