KM2: LIHIM

Maharlika?! Ito ba ang inakala mong kawangis ko? Lingid sa inyong kaalaman isa akong nilalang na nagkukubli sa  kadilim-dilimang yungib, isang bukanan na tagusan daang impyerno….

Kabilugan ng buwan ako’y papalaot, mga kalalakiha’y nag-aabang na sa aki’y nahuhumaling. Sabik na malasap ang tamis ng aking halik, mga hubad na katawa’y napapaindayog sa tinis ng aking halinghing. Di nila alintana sila’y magiging pa-in sa isang hayok sa laman na handang lapain ang kanilang pinagmamalaking kuyukot na kanilang pinagkaingat-ingatan.

Lugami at pagal doon ako nasadlak, kung bakit naging ganito ang tadhanang aking nakagisnan. Sa bawat hipo ng mga lalaking mangmang, animo’y dikyang nakakapit sa aking balat nasa sobrang sakit handang-handa na akong pumaslang.

Bahay aliwan, kahalintulad sa isang pulot-pukyutan, masalimoot, malaswa, mapanganib, mga panauhi’y sa umaga’y kay banal waring masahol pa sa halimaw pagbinalot na ng kadiliman. Panibugho ko sa inyo’y umaalingawngaw, di nyo ba batid ang bakas ng peklat sa aking katauhan? Yaong niyurakan at nilapastangan..poot at galit sa aki’y namumuo at kayo’y humanda sa bangis ng aking paghihiganti!

Adhika ko’y mairaos ngayong gabi na ang pagkauhaw ko ay iyong mapunan, at luwalhati kong pasasalamatan na ng dahil sayo’y sikmura ko’y nagkaroon na naman ng laman. Bago ko iwanan ang nakahandusay mong bangkay, isang pirasong laman aking hugot sayong kalamnan, upang sa gayo’y may pang-almusal kinabukasan.

Paalam sayo mamang timang, ako’y napapagal na mga mata’y nangagalumata, salamat at nakaraos din ang gabi ng lagim...

Manananggal....oo ako nga at ikaw ay ang aking sunod na bibiktimahin.

opisyal na artikulo para sa patimpalak ni Mang Kulisap