PUTING PANSIT

Salamat Bro at nakaraos na naman ang pasko, pang tatlong pasko ko na dito sa dubai simula ng napunta ako dito. Ibang-iba talaga ang selebrasyon dito, wala kang makikitang parol na kumukuti-kutitap kung saan-saan,makakakita ka ng christmas light pero pailan-ilan lang mabibilang lang sa daliri mo. Walang na ngangaroling na makukulit na bata na kung ilang beses bumubulahaw sa bahay nyo hanggan matulili kana sa ingay nila, walang gate crasher na kahit di imbitado eh nasa bahay nyo't nakikisalo't nakikiepal, excuse me kilala mo ba sya?!weeee! Pero ano pa ma't nakakamiss talaga ang pasko sa pinas,kakaiba talaga!

Share ko lang sa inyo yung pinagsaluhan namin nung pasko...ito po yung puting pansit,walang kaarte-arte, walang sangkap na gulay o ano pa man kundi bawang na pampalasa at mailan-ilang butil ng manok... but guess what!? Ito ang pinakabest na nakain kong pansit sa tanang buhay ko! korek po ang nabasa nyo, sarap to the highest level talaga! di ko po alam kung nakakain na kayo nun pero sa akin first time ko pong makatikim nun! Actually po inihahalintulad ko po sya sa pasko, ano ba talaga ang essence ng pasko para sa inyo?

Napaisip ako ng tinanong ako ng kaopismayt ko tungkol dun, alam ko naman ang sagot eh pero inirelate ko sya dun sa pansit puti napinagsaluhan namin. Di na kailangan ng magarbo, di na kailangan ng maraming palamuti, di na kailangan kung gaano karami ang handa nyo ang importante ay mabigyan natin halaga kung bakit natin pinagsecelebrate ang pasko. Dahil syempre kay Jesus! Ang importante ay mabigyan natin halaga ang presensya nya, dahil sa kanya tayo ay naligtas sa ating mga kasalanan, dun sa mga taos pusong nananalig sa kanya. Hindi dahil sa tuwing pasko ay nageexpect tayo ng regalo o maraming kainan, dapat sanaý di lang tuwing pasko tayo naghahanda, sanaý araw-araw natin paghandaan ang ating may likha at araw-araw tayong magpasalamat sa kanya. Sa pansit puti,tunay ngang kay sarap mong talaga,ramdam na ramdam ko ang iyong kakaibang lasa! Sa nagluto (aka ate jas) sanaý maulit muli!

SMILE NA SMILE

Ngising-ngisi talaga ako ngayon na halos mapunit na ang bibig ko.

Gusto mong malaman kung bakit?

Ganito yun:

1. DEC. 7 SMILE DAY na kinabukasan, kasalukuyang nasa opisina ako nung araw na iyon...

kring...kring...kring...nag-ring ang phone ko.

iya: hello!

agency: yes hi! is this ms. iya da beautiful? (joke di yun talaga ang totoong sinabi)

iya: yes,speaking

agency: i would like to inform you that you have been choosen as our candidate to have an interview in a prestigeous company, out 33 candidates you belonged to 1 of the top 3.

iya: (with shock effect!) huuwaaat!? really?am i? di nga?

agency: yes, so tomorrow be ready for your final interview.

2.DEC.8 SMILE DAY! (kabum..kabum..kabum..) sa lobby ng new company kakabakaba.

(Silence interview is going on)

Shocks, panel interview with the board! GM ikaw ba yan?! Harigatho!!! They are all Japanese!naniningkit ang mata ko sa pag-sagot ng mga tanong nila....end of interview.

3.DEC.9, Nakangiwing SMILE....haay...palpak yata ako, dami kong bloopers sa interview,ala di yata ako pumasa...(muni-muni...tsk-tsk!)

kring....kring...kring....(phone ringing again)

iya: hello!?

agency: ms. iya how are u?

iya: k lang naman po.

agency: would like to inform you that......pakaba effect.....you made it, thejob is given to you CONRATULATIONS!

iya: hhuwwwattt!!!???? (patalon-talon di makapaniwala!)talaga!!!!???

So di ka ba mapapaSMILE nyan masyado?! among thousands na nag-apply ako ang napili!!?

I thank God for giving it to me,pinagpray ko talaga yung work na yun! Thank you talaga Papa Jesus! and I also would like to thank my family and church mates and also my friends for praying for me. Saya diba!! Maagang pamasko! weeeh!

When it rains..

When it rains can you be my sunshine?

When it rains can you burst out your tears?

When it rains does it mean goodbyes?

And when it rains does it mean your hurting?

When it rains does each drops makes you heal?

When it rains can you warm me with your embrace?

And when it rains would you cry for me as i cried for you?

And when it rains I can hide myself to you....

you'll never know what will happen

When it rains.....

PS:

Image is from Hana Yori Dango

3 THINGS...

Before anything else I would like to thank my sponsors, Burberry for my perfume, Levis for my pants, Lee for my outfit, Converse for my shoes, and myself for the make-up! geezzzz!!!

Anyways, I would really like to thank SCOFIELD JR for giving me this awards, i'm so touch...huhuhu...talaga!

Moving onward, yung mahiwagang Question nya na 3 THINGS IN LIFE that made me SMILE really amazed me and made me realized.....there are such many things na made me smile, pero kasi 3 lang daw eh kaya i'll just state 3 things:

1. First, JESUS! He is the reason of all...He always indeed makes me smile though in times of trouble, He remains to be my source of strength, faithfully always on my side.

2. Second, my wonderful family. They are the best treasure that I've ever got. No gold or silver could compare how much they mean to me.

3. Third, my friends! syempre mahuli ba! o SMILE naman kasi IKAW yun! oo, IKAW nga! dahil sa iyo naging makulay din ang mundo ko! Mahalaga ka din dahil isa ka sa nagpinta sa ilang parte ng buhay ko! Isa ka sa nag-paSMILE sa akin! uyyy..nakangiti sya!

There are too many reasons for us to smile, life is beautiful though there are a lot of times we have struggles but behind it there are always a reason for us to SMILE.

EHEM!

oist kala mo na kung ano 'no?!

Wala, gusto ko lang galaw-galawin!

Dahil Sayo

Sa mga nakalipas na araw di po ako masyadong nakapagblog at nakabisita sa lungga ninyo sa kadahilanang pang-personal..emote..emote…
Medyo magulo ang isip ko dahil sa mga panyayaring kinakaharap ko ngayon. Sa mga panahong linagi ko sa Dubai ay marami-marami na talagang pinagbago sa buhay ko, naiba ang takbo ng pananaw ko, naiba ang kilos ko, nag-iisip na ako, dati-rati’y sige lang ako ng sige kahit wala sa plano, tuloy puro palpak ang kinalalabasan ng mga desisyong ura-urada.
Sa katunayan pinatatag na ako ng panahon, dati takot akong ipaglaban ang sarili ko dahil ayokong may masasaktan tuloy sa tingin ko’y pasan ko lahat ang pasakit ng mundo. Actually related ito sa SMILE ni lordCM ( o ha special mention! )
Dahil sa kakulitan nya eh bigla akong natauhan…..kelan ba ako huling nagpapicture na naka-SMILE??!
Sa libong litratong meron ako ay nagsimula akong maghalungkat….nabigla ako sa hubad…hubad na katotohanan, wala akong picture na nakaSMILE!!!! Mga litrato ko’y karamihan ay pacute, emo, pawting nguso, sudako, at daring….ehem…joke! Ewan ko ba at bakit ganun lagi ang mga posing ko at nakalimutang kong mag-smile…sa personal naman ay bungis-ngisin ako isama mo pa ang loka-lokahan kong tawa. Siguro nga ay tama, tama na ang larawan ang makapagsasabi ng totoo mong nararamdaman (take note ang sabi ko po ay SIGURO lang) Sa kagustuhan kong mapaSMILE eh pinilit ko ang sarili ko, yung una kung picture naku ang sagwa kasi nga pilit, kung baga-plastik ang ngiti ko. Haay ang hirap dayain kasi sa mata palang eh alam mong nagsisinungaling.
So bago ako nagpicture ulit eh nag-isip muna ako, paano ako makakaSMILE nito lalo na sa panahong ito, may sakit ang nanay ko at di ko mapadalhan dahil nga sa di kami sumasahod, kailangan ng kapatid ko ng pangtuition ganun din ng anak ko. Maraming bayarin sa bangko at di ko alam baka bigla nalang akong damputin at ikulong, di pa ako agad makahanap ng bagong trabaho,etchetera at etchetera… haay sa patong-patong na problema sa tingin mo ba madaling pa akong makaSMILE?! Para na nga akong bato eh!
Pero may isang napakahalagang bagay na nagpukaw sa akin..
Sa kabila ng lahat marami mang bagyo akong sinusuong ngayon, ilugmok man ako ng mundo…

Lord Jesus, andyan ka pala para damayan at palakasin ako……
Sa kabila ng lahat nananatili kang nakagabay…Salamat…dahil sayo….ako ay napa-
SMILE.

BISITA....

Haha! back to work naman po malipas ang isa't kalahating araw ng day-off ko. As usual Sabado naka-off ang amo ko kaya heto't papetix-petix lang at pabasa-basa lang ng manga anime online, actually i'm reading HANA YORI DANGO , alam naman nyo siguro kung ano yun...sa mga di nakakaalam eh sabihin ko na din..yung ang original version ng F4. Nakakaaliw lang kasi eh ang cute ng mga anime pics nila. enyweyz so much about that.....


Yesterday during our Friday Church service we had a visitor...


Actually ganito kasi ang nangyari...the worship leader told us to stand up to greet and mingle around para kamustahin ang bawat isa syempre para masaya, so i was busy to beso-beso my friends whom i haven't seen for a week and greet new people na first tym palang maka-attend sa church...to make the long story short kasi hirap mag-every detail eh....


I greeted one of our girl visitor and as usual beso-beso din, i was not really paying attention kasi the praise and worship was about to start but when i was about to turn my back from her...bigla akong napaisip..teka.. parang kilala ko itong girl na ito ah...so i turned around ulit to check...

and wooh!!!


Kitchie Nadal?!


Kitchie in Dubai? and not only that she's really in our church! Natuwa lang ako kasi sa dinami dami ng christian churches dito pero sa amin sya umattend! diba ang saya! tutugtog pa sana sya kaso nasira yung electric guitar ng habibi ko kasi bumagsak kaya nawala lahat sa tono kaya di nalang sya kumanta...naku kung nag kataon baka maiba ang praise and worship namin kasi baka kumanta sya ng..wooohhooo wag na wag mong sasabihin na di mo nadama itong pag-ibig kong handang ibigay kahit pa kalayaan mo...woohooo.... eheheh!


Saya! Wala lang...gusto nyo ng pweba?

Ganda namin no?!

Hanggan Kailan.....

Hanggang kailan…
Hanggang kailan mo ako mamahalin?
Bawat tibok ba ng puso mo’y akin?
Bawat minuto ba’y ako’y nasa iyong isipan?

Hanggang kailan….
Sa pag-sikat at pag-lubog ba ng araw ako’y iyong kailangan?
Mga mata mo ba’y ako ang nais laging masulyapan?
Bawat himig mo ba’y pag-ibig ang nilalaman?

Hanggang kailan….
Hanggang kailan mo ako hahagkan?
Bawat haplos at yakap mo ba’y magpakailan man?
Masasayang araw ba nati’y walang katapusan?

Hanggang kailan..

Sana’y sa pagtanda’y ikaw pa rin ang kasama
Sa bawat araw ng pag-gising ko’y ikaw ang syang masilayan
Dumaan man ang maraming unos tayo’y manatiling nakakapit
At sa huling ngiti ng labi ko’y sayo lamang mailaan.

BA-NGAG AKO

Kalawakan…

Himpapawid…

Kay gandang pag-masdan…

Karagatan, nakaupo sa may buhanginan….

Hanging humahaplos sa aking buong katauhan….

Ah….pawang imahinasyon ko lamang…..

Kelan kaya masisilayan

Bansang aking iniwan

Magulo man sa ibang panig nito

Sya paring gustong balikan

Bayang aking sinilangan

Sana’y abo’t kamay ka lamang.

Emo……aaaaahhhhhhhhhhhh………kakapraning…..

Sana’y nasa pinas ako ngayon, sana’y di na sayang mga araw na ginugol…
Buong araw nagmumukmok, buong araw ay tulog, nilunod ang sarili na kahit sa panaginip bayan ay matanaw.

Tapos na ang leave ko, puro tulog lang ang ginawa ko, pero heto’t antok na antok parin ako. Balik trabaho, nakakabagot, wala naman magandang dinudulot, nag-babanat ng buto pero heto’t nagtitiis pa rin sa kompanyang apat na buwang di nag-papasweldo. Walang magawa dahil sa hirap mag-hanap ng panibagong trabaho, pati NOC pinagkakait pa, pinagbibili nila sa halangang dalawang buwan ng pinagpaguran mo, ano ba sila hilo? Lintik talaga, ano ba itong pinasok ko? Haay… buti nalang malakas talaga ang pananampalataya ko, kundi maloka-loka na talaga ako.

Sa kabila ng lahat nito, nagpapasalamat parin ako, dahil naging PINOY AKO!

Hoy! Oo Pinoy ako! Nasa dugo’t kulay ng balat ko isama mo na pati hugis ng ilong ko!

Anong koneksyon nun?! Dahilan nang pagiging matiisin at madiskarte sa buhay sa kabila
ng lahat eh nanatiling tapat at mapagkumbaba. Nagpapasalamat din ako kay Papa Jesus kasi alam kong lagi syang nandyan nakagabay sa akin at patuloy akong pinapalakas, tenk u po talaga, pinanghahawakan ko po ang promise nyo sa akin sa Psalm 34:17 “The righteous cry out, and the Lord hears them; he delivers them from all their troubles.

Sa mga blogmates ko, nagpapasalamat din ako kasi sa panahong nalulungkot ako eh, napapasaya nyo ako dahil sa mga kwento ng layf-layf nyo, lingid man sa inyo malaking tulong ang pagsusulat nyo dahil nalalaman ko ang mga kabulastugan ay este mga kaganapan sa inyong buhay na nagbibigay aliw sa akin at syempre aral sa musmos kong isipan…walang kokontra blog ko ‘to!

Salamat sa asawa’t anak ko, mahal na mahal ko kayo…dito lang si mama ok!

Salamat sa ermats at erpats ko, lalo na sa ermats kong nag-ire sa akin alam kong nakikiupdate ka rin sa blog ko, mahal na mahal kita, salamat sa understanding mo!

Sa mga utol ko, miss ko na talaga kayo!

Sa mga ka-churchmate ko…grabeng support nyo to da highest level lab u all!

Sa busmates ko, tenk u sa pakikinig sa paghilik ko habang mahimbing akong natutulog habang kayo nama’y dilat na dilat, alam ko pong pinagtatawanan nyo ako, wala akong pake basta’t alam ko’y pinaghehele ko lang kayo. Pasalamat kayo!

Sa mga magbibigay sa akin ng award matapos mabasa ito, tenk you in advance ang kyut-kyut nyo!

Sa di naman magbibigay ang kyut-kyut nyo parin kamukha nyo si dagul at bentong!

Sa pagsesenti ko ngayon pasensya’t bangag ako sa kape…

ON_LEAVE

eto na naman po ako at nag-eemo-emohan...alone in my room nag-iisa lang ako dito sa flat namin nakaleave po ako ngayon kaya parelax-relax lang ako..

actually wala akong maisip na maisulat,stagnant yata utak ko ngayon dahil sa sobrang kakatulog,wala naman bago sa buhay ko for these past few days maliban sa katatapos na paglilipat namin ng bahay. eto ayos naman kami dahil di kami na hirapan kasi halos isang building lang ang nilipatan namin dati nasa tower B kami ngayon sa tower A na! (hanapin nyo nalang kug saang tower yung tinutukoy ko!)

Wish ko lang sana na sa pinas ako magbaksyon kaso can't afford da budget ngayon and besides di ako pwede basta-basta umuwi dahil may pasok pa ang anak ko and di pa pwede magleave ang loves ko dahil kakaleave nya lang...

so kaya heto't nag-iimagine nalang ako....

eto lang naman gusto kong gawin pag-uwi ko sa pinas:

1. kumain ng lechon! wala kasi nyan dito HARAM! miss na miss ko na ang malulutong na balat at maalat-alat na ribs,isama mo pa ng cripsy na dila! heps-heps! walang basagan ng trip! totoo ang nabasa mo, mahilig ako sa dila!

2.kumain ng inihaw...kahit ano basta inihaw yung makikita sa may kanto!

3.maligo sa island ng palau! kasama si lordCm para may tourist guide! ehehe!

4.ma-meet ang mga kablogberks ko! saan ba tayo magkikita-kita kox? sagot ko na ang MCdo ni Saul ok lang kahit matakaw si gelfren!

5.balot! yun balot! papakyawin ko lahat ng balot nung unang makita kong tindero/tindera ng balot!

6.magpa-SPA at body massage...wow sarap....mahal kasi dito eh!syempre sama ko mama ko! ayos ba ma?!

7.gumala...kahit saan!

8.mamangka..saya nun!

9.makasama ang mga highschool berks ko...miss ko na sila

10.gumala ulit.....

wala na akong maisip eh! mababaw lang naman kaligayahan ko, kahit bigyan mo lang ako ng chippy masaya na ako. ang mahalaga lang sa akin eh makasama ko yung mga mahal ko sa buhay. basta makita ko lang sila na busog...gutom pa din ako! nyehehe!baduy ko!

enyweyz...sana by next year makapagbakasyon na ako! kakalungkot na! wahhuhuhuhuh.....

BITTER VIRGIN

Manga..Manga..Manga...

Hindi po yung Mangga na kinakain ha! Manga Anime po! I wasn't able to blog kasi medyo na busy ang beauty ko kakabasa ng Manga in titled Bitter Virgin..Opo! nagbabasa po ako ng comics at pumapatol pa po ako sa mga cartoons and Anime! Di po ibig sabihin na isip bata ako..slightly lang...ehehe! actually yung isang youth namin (A.K.A anak po ng pastor namin.. Hiyah LA!) gave me a copy of this comics..syempre binasa ko.....

Na amazed kasi ako sa story nya,umikot yung kwento about dun sa girl(AIKAWASAN) na she was been raped by his step dad! tapos nalaman nung classmate nya na guy(SUWAKUN) kasi she went to the confession room not knowing sya yung nasa loob instead of the priest....anyways gusto ko lang ishare sa inyo kasi inspite of her tragedy, naaccept pa rin sya nung guy and even fell inlove with her...

Sa panahon kasi ngayon, di ako sure kung if ever ba marape ang isang girl (wag naman po..so..so..bad) o di kaya she went through some sort of tragedy, may guy pa kaya na tulad ni SUWAKUN na inspite of her disasters mamahalin pa ba kaya sya truthfully? hmmm....

nagtatanong lang....

LIPAT-BAHAY

Hello fellow readers! sorry if i wasn't able to write for these past few days, i was so busy moving on...as in moving on and moving out...

tama po, moving out...sa dati naming tinitirhan! kasi po naglipat kami ng bahay,well alam nyo naman sa dubai walang permanente pwera lang kung may company accommodation ka, pero kung wala asahan mong maglilipat at maglilipat ka ng tirahan. Since dumating ako dito pang-5 ko na itong lumipat haay naku nakakapagod talaga, pero ang galing nga din eh kasi nagiging expert ka pagdating sa hakutan...eniweys bakit ba palipat-lipat si kabayan?

Ito ang mga reason kung bakit palipat-lipat ang kabayan mo sa iba't ibang titirhan:

1. Di na magrerenew ng kontrata ang landlord nyo. (babye na..)

2. Tumaas ang renta at can't afford kana. (nanaman?!)

3.Nag-away kayo ng landlord dahil sa sobrang garapal kung maninggil. (si manang talaga!)

4.Nag-away kayo ng room mate mo. (wala pong tao)

5.Nag-away kayo ng ka bedmate mo. (asawa ko katabi ko..)

6.Nag-away kayo ng kapartition nyo. (gud gurl aketch!)

7.Sobrang lakas maghilik ng kasama nyo sa kawarto. (hindi ako yun ha!)

8.Puro tomador ang kasama mo. (hik.hik!)

9.Mabaho. (amoy patan at anap)

10.Madumi. (hmmm...)

11.Sira lagi ang AC. (ikaw ba naman mawalan ng AC sa disyerto!)

12.Para kang nasa palengke (wala po tayo sa callcenter!)

last but not da least...

13.Marami kang pets na SUROT sa kwarto! eewwww...

Ganito talaga madalas ang dinaranas ng kabayan mo, sa maniwala kayo't hindi..well tanong nyo nalang sa kanila!

SULAT TOTOO....

DUBAI… gusto kong pumunta! Ito ang sambit ko nung ako’y nasa aming bayan pa. Ito ang hangad sa karamihan nating mga kababayan, masilayan ang rangya at kaakit-akit na buhay dito na tinatawag nilang “ the city of dreams”.

Takbo dito takbo doon, halos magkandarapa ako sa paghahanap ng pera pangprocess ng mga papeles ko, makipagsiksikan at pumila ng pagkahaba-haba makiisa sa mga taong nagnanais makatakas sa hirap ng buhay at makalaya sa inaakalang tagumpay.Sa paliparan halos mapunit ang bibig ko sa laki ng aking ngiti, halos maglupasay ako sa tuwa pagkat sa wakas ako’y lalaya na! Ramdam ko ang lungkot ng aking mga iiwan, lungkot dahil sa mahabang panahon na di ko sila makakasama, ang aking supling na walang kamuwang-muwang ay iiwan kong lumuluha at nag-iisa, ngunit linunok ko lahat ang aking pangamba dahil sa isip ko’y ito’y para rin sa kanya.

DUBAI…wow!! Humahagik-hik akong mag-isa na parang sira ng makatungtong ako sa magarang paliparan nila, bungad palang ay batid mo na ang magarbong klase ng buhay na meron sila. Napakaganda ng paligid ni wala kang makikitang dungis, mga iba’t-ibang lahi ang aking kasabay nakikipagsabayan ako sa kanila habang masayang kumakaway.Paglabas ko ay biglang bumilis ang lahat, mga pangyayaring di ko sukat inakalang ito ang sasambulat sa aking harapan ng makita ko ang reyalidad ng bansang aking pinuntahan. Ito ang titirhan ko?? Bulalas ko sa aking sarili, masikip, makipot na kwarto na di ko alam kung aatakihin ako. Ni sa panaginip di ko inakalang ganito ang buhay ng mga kabayan ko, dahil sa tuwing sila’y makakausap di mo sasabihin ganito ang kalagayan nila, may ngiti ni walang bahid ng lungkot ngunit sa gilid ng kanilang mata alam kong puno ng tiis at hirap.

Sa unang linggo ng pagdating ko’y napasabak agad ako sa trabaho, masasabi kong maswerte pa rin ako, di tulad ng iba ilang buwan at araw ang ginugol para makakuha ng isa. Sa mga nakalipas na araw ininda ko ang reyalidad isip ko’y di magtatagal at lilipas din ito, ngunit nagkamali ako habang tumatagal simisikip ang mundo ko.Di tulad sa atin may nanay at tatay na mag-aasikaso sayo, mas maswerte ka rin kung may katulong na magsisilbi sayo, ngunit dito sarili mo’y karga mo. Gigising ng napakaaga maliligo sa napakainit o napakalamig na tubig dahil nagmamadali ka, ni hindi pa nag aalmusal ay aalis kana. Kumakalam ang tiyan mo habang nagtratrabaho ka, iniinuman nalang ng kape para kumalma ang sikmura, mas mainam talaga kung may kaibigan ka dahil meron naman may tiyagang magdala ng pagkain at walang humpay ang pasasalamat ko sa kanila.Lumipas ang mga araw salamat pa rin dahil buhay pa ako, ni hindi alam ng mga magulang ko na halos mabaliw na ako…lalo na ng dumating ang hagupit ng krisis na patuloy na hinaharap natin ngayon, hay naku po paano na ako?

Di ko sinisisi ang nangyari sa akin sa simuman dahil niyakap ko itong buhay na sa akala ko’y mag-aahon sa akin at marangyang hihimlay, ngunit kung maiisip kong napakaraming bayarin sa credit card at loan haay.. parang gusto ko ng mahimatay. Tatlong buwan walang sahod, kinakapalan ang mukha kahit tuhod ay nangangatog malagyan lang ng kaunting laman ang tiyan na kumakalog di mo mahahalata dahil nagpapanggap na busog.Pilit na ngumingiti kahit sa loob-loob ko’y nagngingitngit, walang magawa kundi ang tumahimik. Paligid ko’y unti-unting lumilipas mga kasama’t karamay ko’y unti-unting nalalagas, sabi pa ng iba’y tayo na’t tumakas, pero may takot itong si kabatak sa Itaas kaya’t heto ako’t lalaban hanggang manigas.

DUBAI.. di ko gustong dito mamatay, nasaan na ang rangyang pinangako? Ako sayo’y sumasamo, sa matataas mong gusali sa kinang ng iyong ginto sa lawak ng iyong paligid at sa rangya ng iyong palasyo ngunit bakit iniwan mo akong nagdudusang mag-isa sa disyerto.

Patawad mga magulang ko kung sa inyo’y di nakinig, ako’y nalunod dahil akala ko’y ako ay ihahatid, ng pangakong hatid ng lupang ito yun pala ay pighati’t pasakit.

DUBAI ikaw ba ang syang may sala ng buhay kong ito ngayo’y nakalugmok sa kawalan?Tanong ko lang ay bakit mo kami pilit na iniipit, tatlong letra lamang ang aming hiling bakit ito’y iyong pinagkakait?

Sa mga taong nakakabasa nito huwag po kayong malungkot, nais ko lang ay inyong marinig ang munti kong tinig, hiling lang ay panalangin na kami’y makaraos din dahil mga kasama’t kabayan mong iba’y ganito din.

PS: re-post ko po ito, i wrote this last June...

Gone too soon....

As time passes by, one by one I saw all of you cried.
It is so hard for me knowing that you’re all waiting to say goodbye.

Can’t help myself not cry, can’t do anything but to embrace you all for the last time.
Now left alone my peers are all gone, I might be the next or I might hang on….
My dear friends, nowhere….gone too soon….

PS: Dedicated to my friends who was terminated while working...
while the others are doing nothing.....ASSHOLES!!

My baby's sick....

2 days….for to 2 days absent ako sa work…haay…so so sad kasi my only son got sick…so being a mom syempre todo bantay ako…di ko alam ba’t bigla syang nagkasakit knowing he is so healthy naman, di ko nman sya pinapabayaan..(except sa kusina).

Seriously I was so scared kasi taas-baba ang fever nya, tapos kung anu-ano na ang pinagsasasabi nya, my gosh naghahallucinate ang baby ko! As a mom, you don’t want to see your child suffering syempre todo alaga ka talaga,even prayed to Papa Jesus na pagalingin na sya agad…huhuhu please..please po…huhuhu (tears in my eyes are really dropping..)

Hirap kasi magkasakit lalo na kayo-kayo lang nandito sa ibang bansa, salitan kami ng habibi kong magbantay, lahat talaga gagawin namin para gumaling lang sya. Even prepare food na gusto nya, let him take his medicine on time kahit madaling araw…

Kaya heto medyo puyat-puyat pa ako and back to work na, medyo ok na sya ngayon but still praying na continous na gumaling na talaga sya kasi absent din sya sa school.

Hay naku, iba talaga pag may sakit feeling ko tuloy magkakasakit din ako…naku huwag naman sana! (ubo..ubo..ubo..)

MIRROR

I stand against the wall
It’s only one color I see
So plain and empty
One color, what does it mean to me?

I stand against the tree
It’s only a huge wood infront of me
So strong yet breakable
Breakable, what does it mean to me?

I stand against the building
It’s so high it almost reach the sky
So high yet reachable
Reachable, what does it mean to me?

I stand against the mirror
What do I see?
I see my own reflection
One color, breakable, reachable
What does it mean to you?

Lullaby...

Be still little one
I’ll be here beside you all the time
Don’t cry my beloved
Everything will be just fine.

Tears in your eyes are droppin’
My heart’s aching, eyes are burnin’
Holding my pain so you’ll not see
I’ll be strong for you, keeping my faith for you.

I’ll sing you sweet lullaby
Be watching over you as you sleep
Gonna hide you in my arms
Nothing to worry, just close your eyes.

And as you grow I’ll be here to guide you
Always be here as long as you needed too
I’ll caress you the way you want
Even whisper that I love you, and that will always be true.

EMO GUDBAY! 2

Naalala nyo pa ba yung blog ko na GUDBAY?

Akala nyo siguro nagbibiro ako ano?!

Kinakarir ko na talaga kaya't heto't 4 days na akong di nag ra-rice...huhuhu...hirap...

Sakit na ng ulo ko kakaisip sa mga paborit fud koh! miss ko na sila....naaalala kaya nila ako?

Ngayong araw Skyflakes lang ang kinain ko (ginekwat ko lang dun sa drawer ng opismayt ko!)

tapos malupit na H2O........

Miss ko na talaga ang masasarap na food, naapektuhan na pati utak ko kaya eto't nagiging emo na ako...waaaahh......

Pero kailangan.....kaya tinapon ko na sila sa utak ko.......

kaya heto ako't nagwawalis ng kalat ng yosi, nagliliwaliw ng di ko sila maalala.....

BINTANA

Sa may bintana nakita kang nakadungaw
Bakas sa iyong mukha labis na pag-aalala
Kabigatan ngayo’y iyong dinadala
Pagkahabag sa puso ko’y nadama.

Sa gitna ng gabi’y nanatiling nakamasid
Lungkot sayong mga mata aking naaaninag
Mga titig mong sa akin ay nangungusap
Di mo man sambitin pangamba mo’y nadarama ko din.

Pasakit nyang dulot ay lilipas din
Isang magandang bukas ating makakamit
Basta’t pangako nating walang iwanan
Hanggang ang laya ay ating makamtan.

Huwag ng mag-alala aking mahal
Ano man ang mangyari’y di ka iiwan
Hawak kamay tayong lalaban
Sa mundong mapang-api tayong dalawa’y magdadamayan.

Naisip mo ba?

Naisip nyo na ba ito…..??

Bakit ang mga OFW o ang mga katulad nating mang-gagawa sa iba’t ibang panig ng bansa eh mahilig mag-BLOG?

Bakit?

Sa panahong nasa bayang sinilangan pa ako, madalas na lagi akong nasa labas ng bahay namin…syempre nagtratrabaho din. Pag-uwi sa bahay, ang gagawin ay makipagharutan sa bebe ko o di kaya mang-asar sa mga nakababatang kapatid o madalas magdamagang telebabad, nakikipag-daldalan sa jowa mong alam mo namang binobola ka lang at eto ka naman nagpapabola din..

Kung wala ka naman sa bahay dahil wala kayong internet koneksyon, dadayo ka sa Kape de Brodband para magchat, magfwendster (di pa uso FB nun!) o mag-hapong nag-DODOTA online, kaya at the end of da day di mo namamalayang ubos na ang allowance mo….(lagot ka sa nanay at tatay mo!)

At ng pinalad kang-mangibang bansa, naiba ang pananaw mo…..

Sa unang araw mo palang homesick kana, maswerte ka pag may kakilala ka sa dinayuhan mong bansa, pero syempre iba pa rin ang kapiling mo ang nakasanayan mo ng kasama….(hu..hu..hu.) uwi kana??

Pero sa kadahilanang gusto mong guminhawa ng konti at maihon ang pamilya, natuto tayong mag-tiis kahit iba ang gawi ng pagtratrabaho sa ibang bansa kesa sa nakasanayang gawain natin.

Dito matututo kang makisama, kahit ayaw mo pero kailangan, matututo kang gumising ng napaka-aga para mag-handa sa sarili mo,matututo kang alagaan ang sarili mo dahil talo ka pag-nagkasakit ka, matututo kang lumaban kung kailangan pero mas matututo kang magpakumbaba at higit sa lahat mas kumapit sa pananampalataya.

EMOSYONAL
Ang katulad namin ay natututo ng magpahalaga sa mga nararamdaman ng iba (ika nga..FEELINGS..with malupit na letter S) sa mga damdamin namin na di pala kami manhid sa mga nangyayari sa paligid natin.

SOSYAL
Ito po ay hindi sosyal na sossy…sosyal dahil natuto ka ng makipagsabayan sa iba’t ibang lahi na nakakasalamuha mo.

PISIKAL
Kung dati di ka marunong magluto dahil may taga pagluto ka sa bahay nyo o di kaya di ka marunong maglaba ni gumamit lang ng washing machine dahil inaasa mo sa iba, pwes dito ikaw lahat gagawa….wala si Inday na pwede mong utusan!

SPIRITWAL
Dati rati’y si nanay at si tatay ang tinatawag mo, isang daing mo lang eh nandyan sila para sa mga gusto mo, madalas nakakaligtaan mo pang mag-pasalamat sa kanila dahil sanay kana na nariyan lang sila para sumaklolo sayo. Pero dito wala kang takbuhang tapat kundi SYA lang..(tenk yu po Lord sa biyaya) lalo na sa iyong pag-iisa…mas lalo na dun sa mga tinamaan ng crisis, tatawag at tatawag ka sa kanya lalo na kung di kayo napapasweldo ng kompanya nyo o di kaya’y tinanggal ka sa trabaho at nag-hahanap ng malilipatan na sa panahon ngayon sobrang hirap makakuha ng trabaho.

To sum it all up…di mo namamalayan natututo ka ng magsulat at nagiging makata kana! Naks! Talentado ka pala!

Kaya eto marunong ka ng mag-blog, makipagsabayan sa iba’t-ibang klase ng buhay at takbo ng panahon. Pansin nyo kahit mumunting bagay na sa tingin ng iba eh walang kwenta eh nagagawan nyo na ng kwento?!

Yan ang tunay na tatak ng OFW! Masarap kasama sa kwentuhan, iyakan, kalokohan, kakulitan etsetera..etsetera…buhay nila ay totoo tulad ng sa pelikula..may drama, aksyon,komedi at suspense minsan may horror din depende kung anong kinatatakutan nila.

OFW lahat bida, walang ekstra! Panalo sa Blog! Lahat original dahil buhay nila ang nakatalata!

HUh...OOhh...

Nang-aasar ka ba?
Ba’t ayaw mo akong tigilan? Maya’t maya ginugulo mo ako, di tuloy ako makapag-concentrate sa trabaho ko.

Tumigil kana please! Sakit na ng ulo ko dahil sayo, napapansin na ako ng boss ko!
Gusto mo ba talaga akong ipahiya? Baka ipatawag na ako ng boss ko sa kakulitan mo,tumigil kana ok!?

Ano ka ba? Ba’t ayaw mo bang huminto? Ano bang gusto mong mangyari? Di ka ba naawa sa akin? Nahihirapan na ako sa ganitong sitwasyon, ayoko na please………

Wala naman akong ginawang masama para ganituhin mo ako,nag iingat naman ako sa bawat kilos ko, pero bakit ka pa rin dumating at pinapahirapan mo ako ng husto…

Tingnan mo ngayon, nanghihina ako ni hindi ko matapos ang trabaho ko dahil lagi kang sumusulpot,di ko alam bakit super kulit mo….tama na…tama na..please…please….

Ayokong umabset dahil lang sayo, sayang ang dirhamong suswelduhin ko,di mo ba nakikitang di ako umaabset para lang makapagpadala sa magulang ko tapos ngayon ikaw akala mo kung sino kang umasta sa buhay ko!!!

Nabwibwisit na talaga ako sayo, di mo ako lubayan…pinagtitinginan na ako ng mga kasama ko,ayokong mahalata nila na nandito ka…nakakahiya………

Sige humanda ka ngayon, ayaw mong tumigil ha…

Ilalabas na kita…iwawaksi na kita sa buong pagkatao ko at sa aking buong sistema..
Ikinakahiya kita, ikinasusuka, nandidiri ako sayo….

Sige wala na akong pakialam, malaman man ng boss ko o mga kasama ko ngayon wala na akong pakialam! Ang mahalaga lumabas kana, di na kita patatagalin, di ko na titiising pahirapan ang sarili ko dahil sayo…….

Ayoko na!!

Ayoko na!!

Lalabas kana sa ayaw mo’t sa hindi! Di na pwede ang ganito! Wala kang karapatan sirain ang kalagayan ko!!!

Kaya heto ang ganti ko sayo………….

Isisinga na kita!!!!!!!!!!!

GUDBAY!

Hay naku nakakabagot, dito nga ako sa opisina pero eto’t walang magawa at inaantok-antok pa ako. Pretending na napakabusy pero sa totoo umaga’t hapon ay nakatutok lang sa PC ko at kung anu-ano lang ang pinag-gagagawa,email dito,basa naman ng ebooks,basa ng mga ka-EMOhang blogs na pati tuloy ako nahawa samahan mo pa ng pakape-kape at konting pademure.

Ganito ang buhay office pag wala ang boss less pressure…ok nga kaso di ka naman pwede umalis sa pwesto mo dahil baka pagkamalan kang fashion model ng mga taga ibang departamento at baka matyempuhan ka ng mga taong nag-aamu-amuhan! Lagot! Ito ang mga taong mas nakakatakot pa sa amo mo..

Kaya heto, sakit na ng pwet ko sa maghapong nakaupo, lumalaki na rin tuloy ang tiyan ko dahil kulang na ng exercise,miss ko na tuloy ang sexy kong BODY noon….

Kaya speaking of sexy body and to maintain a good body figure, nagstart na akong mag-gym uli kagabi.. haay sana magtuloy-tuloy na ito ng di na ako mag-mukhang butete…(di naman masyado panglalait sa sarili ko ano!) I miss na kasi to wear my skinny jeans..teka meron ba ako nun?! (kamot..kamot)

Paano ba naman, before I went here in Dubai everyday nag-jojogging ako, I was preparing myself to surprise my habibi,syempre matagal kaming di nagkasama..mga 10 months din kaya so gusto ko sexy ako sa paningin nya. Well papel,nagawa ko ngang pumayat,but in just 2 months na pag-stay ko dito,naku po unti-unti na kong nagiging chubby..(chubby palang ha…)kase naman abot kamay ko lang ang mga food na dati rati’y so expensive bilhin sa atin and not just that yung mga food nasa atin ay every birthday or fiesta o di kaya Christmas mo lang makakain….

But now it’s about time…tama na! I’ll say no to gluton and obesity! Ano nalang sasabihin ng mga fwendz ko back in the pinas makita nila akong mataba…I hate it di ko yata makakaya! Wahhh!!!!!!!!!!!

So starting from now…
Goodbye spaghetti….
Goodbye ice cream….
Goodbye chocolates….
Goodbye chips….
Goodbye chicken….
Goodbye shawarma….
Goodbye spicy pickles….
Goodbye pack lunches…
Goodbye sausages….
Goodbye etsetera
Goodbye ……….mamimiss ko kayo……goodbye…….


PS: pwede bang di isama ang sunflower seeds ko?

WIND

Yes, I realized what you want me to realize
You’ve got the same insanity as mine
We haven’t started yet but it’s already the end
This feelings we have..
Blown and carried by the wind.

It’s not right for me to love you, the same thing with you
I’m not the angel you’re waiting too
I can’t give the love you expect me to give you
I feel so broken
Why is this happening to me and you?

How I wish that I could be the one
I may able to tell you that I love you
I may able to speak those words you seek
But those words would be a lie and not mine to give.

It’s the end of the road; we can never be that far
It’s just like an ocean, far more and too deep
So impossible for us to reach
And if we go on, we can never able to breath.

So close your eyes for the last time
Take my hand before you go
Hear me within saying I love you and goodbye
How nice that someone like you comes once in a while
Just imagine that it’s only a fantasy now it’s gone
Just like the wind;
it just passes by.

LIWANAG

Sa pagsapit ng takip-silip
Mga mata’y nakatingin sa kawalan
Nagbabadyang pagsapit ng gabi
Nananatiling nakaupo’t nakamasid.

Ang inaakalang lumbay sa gabi
Nasa dilim ang sugat at paghikbi ay maikukubli
Ngunit sa munting liwanag at hiwaga’y naaninag
Katotohanang di nagiisa tumambad sa aking pangungulila.

Sa himpapawid ako’y napatingala
Papalubog na araw sadyang kay tingkad sa aking mga mata
Kulay dilaw at abo sa paningin ay kay ganda
Sa paglubog nito’y bukas ay may hatid na pag-asa.

Buhay, sadya nga itong makulay
Sa bawat pinta may iba’t ibang tema
Kalawakang akala mong kay dilim
Tingnan mabuti’t bituin ay sadyang kay ganda’t nagniningning.

Dati’y puno ng takot at pagkahabag
Sa sariling mundo pilit giniit ang sarili
Naging manhid sa pag-mamahal ng iba
Kinulong ang sarili tanging isip ay katapusan ko na.

Sa gitna ng dilim ay nakaaninag ng munting liwanag
Liwanag na kay liit ngunit sadyang nakakahalina
Ngayo’y pilit na inaabot ng sa kadiliman makawala
Pag-asa sa munting liwanag ngayo’y kalayaan makakamtan ko na.

KAPIT

Mga araw ay lumilipas
Eto’t tahimik pa ring tumatagas
Mga luhang pilit pinipigil
Wari mo’y masaya at sayo’y nanggigigil.

Pag-agos ng luha’y walang magawa
Tatahimik na lamang ng di mahalata
Pagsusumamo ng dibdib
Sa puso’y bigat at pighati ang kinikipkip.

Paano na ang supling?
Paano na ang sinisinta?
Iiwan bang nangungulila
Habang sa isang panig ay nagluluksa?

Sadlak sa kagipitan
Hiling ay makawala sa mundong piitan
Sinong may sala?
Ito ba ang buhay na pangako mong may saya?

Buti ay may nagpapaalala
Mga parokyang sa akin ay sumusuporta
Halos araw-araw ay sinasambit
Nandyan si Bathala puno ng pagmamahal at pangunawa.

Minsan ng sumagi sa isip
Kitilin ang buhay na iisa lang ang angkin
Pag-aaring hiram na di naman akin.
Sa wari ko’y wala ng pag-asa,wala ng sasagip.

Napakabilis nangpanyayari di ko naalintana
Isa sa parokya ay nalagas
Nagising sa katotohanan na di dapat doon magwagas
Pag-asa’y nariyan,humawak maiigi si Bathala’y di ka iiwan.

Mga araw ay lumilipas
Isa-sa ng hinaharap
Pasakit at pighati’y di na iniinda
Pagkat sa pagkalubod ay unti-unti ng umaahon,
Basta kay Bathala nanalig at sumampalataya.

REMINISCE

I was so in love with you
But I can’t talk about it
You’ve sunken inside of me
All of you run into my veins.

I was so in love with you
But I can never speak it out
I shouted it down the hill
And all I felt was a chill.

I was so in love with you
But I can’t let you feel it
Too scared you might shut the door
Left me locked up, can’t see you no more.

I was so in love with you
But you’re too innocent to read my mind
You stare me in the eyes, yet I see you empty
Too ignorant, how foolish I am.

I was so in love with you
But I already passed out
Never had a chance, no never will.
I guess you didn’t notice, so I hide it to myself with tears.

I was…

ILLUSION

Everything is clear, now I can say
The doubts I have before makes me insane
Letting go was the hardest part I had made
Just when I thought I was flying
But my feet are inside my own coffin.

To think of it makes me sick
The insanity I had makes me shiver
I was so dumb and so clever
I dug my own grave
Thinking it’s now or never.

You hunted me and gave me sleepless night
You’re like a gum sticking inside of my mind
It’s so annoying, myself, I have to blame
Started as a smoke now I have to let go
Before it starts to flame.

Now I’m awake, my eyes are wide open
I see clearly now, I almost have fallen
The trap you had made for me
I crashed it and tossed it to the pit
I’ll never be on fire never will I be deceived.

I defeated you, now I can say
I won the battle that you wanted me to play
The thorns you gave didn’t struck me
The roses you offered stinks and disgusted me
You’re beauty is just an illusion
So untrue, I’ll never be betrayed by you.

HAPPY BIRTHDAY TO ME!

Last friday I celebrated my birthday without spending any single penny....but it was the best birthday i ever had! The whole day I was in the church serving my Lord our Lord,though I don't have anything to prepare for my birthday but indeed He provided for me. I can't explain what i'm feeling that day but i know He was so close to me, and even spoke to me regarding my struggles..that is why I made the CHECK MATE poem. He made me realized things which I am so afraid of..I thank Him for reminding me. And also for being so supportive of my friends,sis-bro in Christ though i'm feeling so home sick they comforted me...I love them all so much..

Now I realized that it's not how you celebrate your birthday but with whom you celebrate your birthday...Now I'm already 28 years old still young and a lot of things will still happen!

CHECK MATE

You said I’m trap
Am I?
You’re check mate
No more moves left.

You confused me
But He gave me wisdom
You said I’m done
No, not yet for Him.

I was so foolish to believe you
Almost drowned me with your lies
No chance and hope left for me
You whispered it daily to my ears.

Betrayed?
I’m no longer bound
Faith
In Him I conquered

Last move is for my King
Check mate you said?
You’re too dumb to notice
My King won the battle.

IN BETTER HANDS

(this lyrics is one of my favorite song by natalie grant...hope you'll understand the meaning of it co'z it is similar to my life's journey..)

It's hard to stand
On shifting sand
It's hard to shine
In the shadows of the night
You can't be free
If you don't reach for help
And you can't love
If you don't love yourself
But there is hope when my faith runs out...
Cuz I'm in better hands now

[Chorus:]
It's like the sun is shining
When the rain is pourin' down
It's like my soul is flying
Though my feet are on the ground
So take this heart of mine
There's no doubt
I'm in better hands now

I am strong
All because of you
I stand in awe of
Every mountain that you move
I am changed
Yesterday is gone
I am safe
From this moment on...
And there's no fear when the night comes 'round
I'm in better hands now

[Chorus]

It's like the sun is shining
When the rain is pourin' down
It's like my soul is flying
Though my feet are on the ground
It's like the world is silent
Though I know it isn't true
It's like the breath of Jesus
Is right here in this room
So take this heart of mine
There's no doubt

You can't be saved
If you're not reaching out for help

TRUST IN THE LORD

Memory Verse: Numbers 14:6-9 “Joshua son of Nun and Caleb son of Jephunneh, who were among those who explored the land, tore their clothes and said to the entire Israelites assembly, “ the land we passed through and explored is exceedingly good. If the Lord is pleased with us, He will lead us into that land, a land flowing with milk and honey, and will give it to us. Only do not rebel against the Lord. And do not be afraid of the people of that land because we will swallow them up. Their protection is gone, but the Lord is with us. Do not be afraid with them.”

Trust – have confidence or faith in; believe; be confident about something

How can we trust? How can you say “Trust me if you yourself have a doubt?” Sometimes we ought to say to someone to let them trust in you but a lot of times we fail to do or fulfill it. It really hurts if you put your confidence to someone but when the rough time comes will just left you with nothing. To whom you can trust now? As Christians we should look to our self and check first if we our own self can be trusted also. How can we say we can be trusted? Or to whom we really have to trust?

As we look in Caleb’s and Joshua’s life, when they went up to the land where the Lord promised to them they really saw how wonderful the land was and even described it exceedingly good! But the other men who went up with them was afraid and even told the Israelites that they cannot posses the land because the people living there was so powerful and even describe themselves as a grasshoppers. But do we look like grasshoppers in the Lord’s eyes?

Caleb and Joshua say’s in verse 8 if the Lord is pleased with us, He will lead us into that land.
If the Lord is pleased with us? Then how can we please Him? If we will go back from the story when the Israelites were still in Egypt and until they journeyed out to sum it all up the Lord is giving us the whole picture, “To trust and have faith in Him”. He is not asking for anything else only to depend and believe in Him wholeheartedly.

When the Lord said to Caleb in verse 24 because he has a different spirit and follows him wholeheartedly, He will bring him into the land he went to and his descendants will inherit it. Caleb has a spirit of trusting and believing the Lord not only partially but wholeheartedly. The Lord wants us to do the same; we have to develop our trust and to put our confidence in Him.

As Christians we really have to be bold in serving to glorify our God, if we put our faith and confidence in Him nothing can devour us.

My Prayer:
Lord forgive me from doubting a lot of times; forgive me if I grumble against you and just looking in the negative things that is happening around us. Lord a lot of times I stumble and fall but you are always there to pick me up. Yes Lord create in me a new heart and renew a right spirit within me that is to trust and be confident in you always, help me to cast out all the doubts that the enemy has placed in me. You are our God so mighty God in you and with you there is nothing to be afraid of.

UNCERTAIN

Nowhere
I thought I was heading towards you
Running
Can’t even move myself
Hoping
I thought you’ll be there.

Pouring
It smells like a rusty blood
Dig
Dirt is all over you
Dust
Always blown by the wind.

Death
Embraced you so sweet
Lost
It’s gone never will come back
Grieve
Thorns you have left.

Betrayed
So sick of it
Lies
It’s all over you.

SA PORTA

Mundo ko’y tahimik ngunit ang isip ay tuliro
Walang bakas na makita isip ko’y lito
Anong nangyari ako ngayo’y nag-iisa
Naiwan sa ere di mahagilap ang mga kasama

Dati rati’y tayo’y masaya
May pera o wala sama-sama paring nagsasalo-salo
Munti kong silid ay punong-puno
Ngayo’y silid ay gumuho, nahagip pati mga kabaro

Dati rati’y puno ng sigla
Mga tawanan nati’y labis na kay sigla
Minsan naman ay may drama
Mga buhay nati’y parang pelikula bawat isa ay unik ang storya

Ngunit ngayo’y lumipas na
Bigla nalang naglaho na parang bula
Asan na ang mga katropa
Mga karamay ko, ako ngayo’y nag-iisa

Di matiis na di mapaluha
Habang sinusulat ito’t inaalala ang nagdaan
Mga panahon natin na labis na kay saya
Sa iyakan at kwela kayo ay kasama
Kahit sa hirap tuloy pa rin ang ligaya.

Nakahanap man ng kapalit
Ngunit tropa nati’y walang makahihigit
Samahang matatawag na solid
Mga tunay kong kaibigan, asan na kayo’t ako’y inyong iniwan.

Ni sa panaginip ko’y di sumagi
Parang buhok isa-isang nalagas
Buti nalang tatay ko’y kalbo
Kaya heto’t ako nalang ang natirang kabobo

Lumipas man ang panahon sa puso’t isip di mawawaglit
Mga alaalang napakaganda kasama ang buong tropa
Kung saan man kayo napadpad sana’y inyong maalala
Na minsan sa ating buhay tayo’y magkakasama sa loob ng porta.

SHADOW

I waited for you
But still I’m all alone
I searched for you
It seems hidden forever.

Hold me
I’m loosing my grip
Save me
I don’t want fall inside the pit.

I needed you
You’re nowhere to be found
I’m almost broken
See now I’m tearing apart.

I’m so sick within
Heal me
I’m dying
Restore my soul.

Fill me in
I’m so empty
Burn for me
I’m so cold, can’t you feel it?

Second chance...

Naranasan mo na bang magkamali? Kahit sa anong bagay lang…hmmm..example sa pagluluto, o di kaya’y sa exam sa skwela na pilit mong ipinapasa. Pwede din sa trabaho na sobrang sungit ng boss mo na kung mag utos ay umuusok ang butas ng ilong na parang toro? Hehehe! Napanood ko lang yun sa TV in reality wala pa naman akong nakitang umuusok ang ilong pero mukhang toro meron..(ikaw ba yun.?)

Minsan naman ay may pagkakataon na di mo naman sinasadyang magkamali, na kung sa tadhana nagkataon lang na mali yung ginawa mo na sa tingin mo naman ay tama..gulo…
Isip..isip…isip…halimbawa pinagtimpla ka ng tatay mo ng kape, ikaw naman eh masunuring bata pinagtimpla mo nga, yung nga lang matamis ang natimpla mo tapos ng ibigay mo sa tatay mo with matching smile on your face pa eh biglang nagalit sayo kasi ayaw nya pala ng may asukal!!! Dabah..dabah....MALI! so ikaw naman uulitin mo nalang lalo na pag tyming pang may hihingin ka sa tatay mo..dabah!!! (bait-bait mo talaga sana kunin kana ni…batman!)

Minsan naman,may kaganapan na di mo inaasahan, tulad nalang ng aksidente…
Sa pagmamaneho mo,nasa right lane ka naman pero di maiwasan na lasing na driver ang makakasalubong mo tapos bigla nalang bumilis ang mga pangyayari di mo na alam makakarinig ka nalang ng napakalakas na…..WAAAHHPPAAAKKKK!!!! tapos yun na…tapos ng imulat mo ang mga mata mo di mo alam kung nasaan kana kung nasa langit kana ba o kung lumulutang kana sa asupre, o kung buhay ka pa….syempre mas magandang mabuhay…(senti….)with matching flowers on your side table with fruits and balloons minsan may banner pa (GET WELL SOON!)and you are surrounded with your lovable friends na noon laging kang inaalaska!hehehe!Chorvah!

So sa lahat na nangyari…you are given another chance…second chance…..hmmm…
Ngayon, paano ka magsisimula? Paano ba? (think..think..think)

Mag-aaral kana ng mabuti para di ka lumagpak sa school,gumamit ng recipe book kung di ka marunong magluto,makinig sa boss kung ano talaga ang gusto nyang ipagawa ng di ka mabulyawan ( nak ng teteng delay na nga ang sahod naninigaw pa!) matutong mag-tanong para di ka maging wow mali sa erpats at ermats mo o sa kahit sinong makakasalamuha mo sa pang-araw-araw mong gawain…

Di naman sinasabing magpakabait kana kung nagkamali ka, ang dapat lang ay pagbutihan mo na sasusunod….korek?!

Eh paano kung sa lab layf ka nagkamali….hirap e-explain…bakit pag-HaRt ang pinag-uusapan masyadong napakakomplekado? Para itong isang virus na di mo maiwasan….
Diba pag love there will always be a chance kahit nagkamali ka?

What if kung wala?? Tama ba grammar ko?duuhh! whatever!basta yun na yun!

Diba paglab, you should be perfect for it kasi love nga!! Kulit! Walang mali pag-nagmamahal ka kasi naglolove ka lang…eh bakit pag-committed kana tapos naglove ka sa iba bakit naging mali? Diba naglove kalang nga?!!! Gulo-gulo ha!! Mabibigyan ka ba ng second chance about it?? Don’t ya think? Why it should be too complicated when it is easy for you to make? Pero in reality mali kasi di nga pwede.. so bakit nagbibigay ng chance maglab but the truth is there is no chance at all about it? Confusing diba?!

You could be given a chance sa taong nagawan mo ng mali, you could do better kung nagkulang ka, may mga instances na kailangan mong mag-give way and mag-let go para sa chance na hinihingi mo. Meron naman tyms na kailagan mong lunuking ang pride at kalimutan ang ego mo para makuha mo yung chance ng mapabuti ka…..

We can never know our chances unless we try to do it….malaki kana alam mo na ang tama sa mali,minsan kasi nagpapakatanga lang tayo and di natin ma-accept na minsan dumb tayo!! Walang “PINOY HENYO” kung nagkakamali ka! Walang perpekto kaya nga tayo binigyan ng CHOICE and included ang CHANCE…(nang-sermon ba?!duhh!)

So ano bang CHANCES meron ka ngayon?! Is it the perfect CHOICE?!
Second chances can be tolerated pero kung paulit-ulit na,aba eh mag-patingin kana sa psychologist baka there’s something maluwag sayo…hehehe! Peace! Cioaw!

END

All is gone into wasted...
Don’t know what went wrong
Why it have to come to this point?
There’s no hope
Darkness and fire rules your world.

I wished that I heard your cries
I wished you had spoken out what’s on your mind
I wished I have been closer to you
It might help and have saved you.

Now your soul has gone astray
I can just imagine the look on your face
You’ve been weak and were betrayed
How foolish now it’s too late.

Death is not the way out
Lifeless you are, the more hopeless you’ll be.
Why you haven’t been strong enough?
This question I have is left unanswered.

Why there should be silence when you could speak out?
Why you have to take your life and give your self a doubt?
Don’t be fooled by this world
Ev’ry difficulty we have is just like a storm
And we’re just passing through…

It will end…..
Surely it will end….

Now silence is all you’ve got
I know you want to shout but you’re now out
Hopeless, we can never reach you out
Tears and regrets will surely pass out.

It will end…
But death….
It’s not the end…..

LARAWAN

Makulay, matingkad, napakagandang larawan,
Larawang sadyang ipininta upang magkaroon ng saysay
Ang tanawing unti-unting nawawalan ng buhay.

Sa taong nakamasid sa pinintang larawan
Ngiti at tuwa ang iyong masisilayan
Ngunit ni minsan ba’y iyong binatid
Ano ba talaga ang hatid?
Dahilan upang lumabas ang ganitong ganda
Nasa kabila’y puno ng dusa.

I to ay larawan na naghatid
Ng tuwa sayo, sa akin at sa buong madla
Kung sa riyalidad ito’y napakasagwa.

Iba’t- ibang hugis at angulo ang iyong makikita
May nakaharap, nakatalikod o minsan ay sideview pa
Minsan ay magugulat ka dahil nasa isang sulok
At bigla nalang bubulaga.

Sana’y di lang sa larawan masaya
Sana’y di lang puro kulay ang makikita nila
Maging sa totoong buhay ay maipinta
Ang tunay na kahulugan ng larawang dugo’t pawis ang ipinunla.

Ito ang larawan ng buhay ko
Na sana’y mapansin mo
Sabik sa iyong kalinga, pag-ibig at pang-unawa.
Buhay ko’y lilipas rin
Tulad ng larawan ay kumukupas din.

Kung ito man ay iyong mapansin
Sana’y wag lamang itong silipin
Minsan ay bigyang kahulagan
Dahil ang larawan ko’y may hangganan.